YEDİ MADDEDE NASIL DAHA İYİ YAZILIR?

Yasemin IŞIK

Bugünkü konumuz, “nasıl daha iyi yazılır” olacak sevgili okurlar. Yazmak zor olmak zorunda değil. En azından yeteneği olanlar için. Şaka şaka… Kızmayın. Siz de yazabilirsiniz. Hemen hemen herkes yazma becerilerini geliştirebilir(yeteneksizler de). Etkili ve güzel yazmak, bir beceri olduğu kadar, çalışmak ve azimle de ilgilidir çünkü. Yazmak öğrenilebilir bir şeydir. Boşuna mı atölyeler var canım? Daha iyi yazmak için aşağıdaki önerileri okumakla başlayın.
Düzenli olarak yazın:
Yazmak için bir ilham perisi beklemeyin ve bunun için kendinize bir zaman ayırın. Örneğin “günde yarım saat yazacağım” deyin kendinize. Ve onu hayata geçirin de. Eğer bir peri beklerseniz; o hiç gelmeyebilir ve size yukardan bakıp, gülebilir. “Keko’ya bak beni bekliyor” derken, kendi bölgesinden sizi izleyebilir. Ayrıca tembel davranıp, kendinize ayırdığınız saatte yazmazlık yapmayın. Televizyon izlemek, boş boş telefona bakmak istediğinizi biliyorum! İçinizi biliyorum sizin. Bakın bir şey yapmamak, beyine kolay geliyor. Bilinçaltınız sizi kandırıyor, “amaan sonra yazarsın.” Bu işin sonrası yok. İyi bir yazar olmak istiyorsanız; Instagram’daki kedi filtreleriyle uğraşmayı bırakın ve hemen yazıya oturun. 

Hayır, köpek filtresi de yok
​
Çok okuyun:
Eh, burada da tembellik yapmadan bol bol okumanız gerekecek. “En iyi yazanlar aynı zamanda çok okuyanlardır” özlü sözünü size hatırlatmak isterim. Okuma skalanızı genişletin. Çeşitli yazıları okuyun. Bu, fikir gelmesine de yardımcı olacaktır. Ufkunuzu genişletecektir. Öyle dar vizyonla olmaz bu işler. Hem ne kadar çok okursanız; hataları da o kadar çabuk yakalarsınız. Lise zamanı çok okuyan inekle dalga geçiyordunuz tabi! Şimdi o sizi görse, kim bilir ne derdi. 

Aynen böyle olacaksınız

​Bir okuyucu bulun:
Bu size garip mi geldi? Tabi ki kapı kapı dolaşıp, “yazılarımı okuyun hanım” diye gezmeyeceksiniz ortalıkta. Aslında fena fikir de değilmiş hani. Özellikle annenizin günlerine gitseniz, ne okuyucu kaparsınız oradan! Çok kalabalık oluyorlar ya, o bakımdan dedim. Neyse onlar şimdi bir karı/koca adayı sorar, sonra moraliniz bozulur. Onları geçin en iyisi. Onu kast etmiyorum. Demek istediğim; yazdıktan sonra eleştirebilecek, geri bildirim sağlayabilecek birilerini bulun. Sizin gözden kaçırdığınızı onlar görebilir. Siz kabul etmek istemeseniz de bazen kötü yazacaksınız. Kusura bakmayın gerçekler bunlar. Ve birinin yazınızı elden geçirmesi gerekecek. 

Evet, bu altın gününden bahsediyorum

​Ders alın:
“Aman yazmanın da dersi mi olurmuş” gibi cahil yorumlar yapacağınızı hiç sanmıyorum. Çünkü iyi bir yazı atölyesi bazen çok keyifli ve faydalı olabilir. Önce bir grupla yazmaya başlarsınız. Görürsünüz ki beraber fikir üretmek çok eğlenceli. Fikriler ana baba günü gibi gidiyor. Eh, baktınız sizin fikirlerde beğeniliyor. Kafanızda ampuller yanmaya başlıyor. Bir hoşunuza gider. Kendinize güveniniz gelir. Hem insanlar da yazdıklarınızı değerlendirmiş olur. Temel aşamayı geçtikten sonra grupça kitabınız basılır ki bu ilk göz ağrınız olur. Sizin için o kitap mükemmeldir. Çok beğenirsiniz.(Başkaları beğenmese de) Şaka yapıyorum. Neyinizi beğenmeyeceklermiş! Gül gibi de yazarsınız korkmayın. Ben sizin hevesinizi daha buradan anladım. 

Atölyede grup çalışması… Şu sarışın da yakışıklıymış hani

​Sevdiğiniz yazarları örnek alın:
Örnek almak intihal değil tabi ki. Kısaca kimsenin yazdıklarını hacılamayın sakın. Sadece onların çalışmalarında nelerden hoşlandığınızı belirleyin ve bunları kendi yazınızda deneyin. Önce birkaç yazarı taklit etmeniz normal. Daha sonra kendi tarzınızı bulacaksınız. Ama kendi tarzınızı bulurken de maymuna dönmeyin. Adam gibi yazın. Sonra bir “bizimle değilsin” almayın okuyuculardan.

Kendi tarzımı buluyorumdur…

Bir plan yapın:
Yazmaya başlamadan önce, yazmak istediğiniz şey ile ilgili bir plan yapın. Yani bir taslak hazırlayın. Eğer kaybolmuş hissederseniz; taslağınıza geri dönebilirsiniz. Zaten ilk yaptığınız taslağı çöpe atacağınız kesin. Ondan sonrakini de… Onuncu denemede kafayı yemeden bir taslak çıkarmayı başarabilirseniz; başarılı sayılırsınız. Yazacaklarınızı mümkün olduğunca çok maddeye ayırın. Sonra bu maddelerin altını doldurmaya bakın. Tabi öyle laf olsun diye değil. Doldurmuş olmak için de değil. Güzel fikirlerle…

Taslak hazırlıyorumdur

​Eleştirin:
Hiç acımadan yazınızı eleştirin. Bu eleştirmede “bu tarz benim” ya da “en iyi yemeği ben yaparım”, “en iyi kaynana benim” (böyle bir yarışma var mı emin değilim )yarışmalarında birbirlerini öldürürcesine eleştirenler gibi olun. Olun ki ortaya gerçekten güzel bir şey çıksın. Yaa! O yarışmaları televizyonlarda boşuna vermiyorlar. Adamlar bir şeyi biliyor da yapıyor. Onlardan bir şeyler kapmışsınızdır umarım bu zamana kadar…

Gülşah, Duygu’yu seviyeli bir şekilde eleştirirken

​Yazmanın bir kerede olmadığını kabul edin:
Zannediyor musunuz ki o sevdiğiniz yazar bir oturuşta çatır çatur o yazıyı yazıyor? Hiç de öyle değil. Yazmak böyle bir şey değil, bunu anlayın ve rahatlayın. İlk yazılar her zaman saçma olur. Bunun için kendinizi suçlamayın. Yazmak böyle bir süreçtir ve çok iyi yazarlar bile bunu yaşar. Siz kimsiniz ki ilk seferde harikalar yaratacaksınız? Ayrıca yazılarınızdan gereksiz kelimeleri kaldırın. Sırf havalı görünmek için eski kelimeleri de kullanmayın. Sade olun, doğal olun. Unutmayın, iyi yazmak biraz zaman alacaktır. Bekleyin.

Bekliyorumdur…

​Evet, sevgili okurlar. Biz yazdık, siz okudunuz. Artık bu kadar öneriden sonra siz de bir şeyler yazarsınız herhalde. O kadar da yeteneksiz değilsinizdir canım…